ابیات زیر، منتخبی است از مثنوی سروده‌شده توسّط یکی از طلّاب خوش‌ذوق مدرسهٔ امام حسن عسکری علیه‌السّلام مشهد، که از سایت اینترنتی این مدرسه قابل دستیابی است. (ر.ک: نشریّهٔ حجره، ش۱۳و۱۴، مهر و آبان ۱۳۸۳)
مرا مغنی اللّبیب‍‍‍ی بود روزی
فقاهت را امیدی بود روزی
چرا موج فتن در ما اثر کرد
مطوّل‌های ما را مختصر کرد
معالم نردبان آسمان بود
چراغ راه استنباطیان بود
چرا برداشتند این نردبان را؟
چرا بستند راه آسمان را؟
***
صرف میر و امثله یادش بخیر
صیغه‌های مشکله یادش بخیر
حجرهٔ تاریک و تنگی داشتیم
سفرهٔ بی آب و رنگی داشتیم
بحث، ما را عاشق خود کرده بود
لمعه ما را لایق خود کرده بود
نفرت از هر خودستایی داشتیم
خلق و خوی روستایی داشتیم
راه و رسم بندگی یادش به‌خیر
روزگار سادگی یادش به‌خیر.
