✍🏻 علی قنبری بیدگلی
واعظ متّعظ، مرحوم حاج میرزا احمد سیبویه، مکتوبات و دستنوشته‌های متفرّقه و پراکنده‌ای دارند که گاه و بیگاه و به مناسبت، برای دوستان خود و مؤمنین، به یادگار نوشته‌اند. حقیر از دوران نوجوانی، چنانچه از این قبیل دستخط‌های ایشان را در گوشه و کنار یافته‌ام، از آنها نسخه‌ای برداشته و گرد آورده‌ام. اکنون به مناسبت ذکر خیر مرحوم سیبویه در کانال چراغ مطالعه و انتشار پاره‌ای از فایل‌های منبر و روضه‌خوانی‌های ایشان، هفت نمونه از این دستنوشته‌ها نیز به صورت یک‌جا تقدیم حضور علاقمندان و دوستداران آن مرد خدا می‌شود. امید که ما را نیز به دعایی بهره‌مند سازند.
الف) دعایی برای قضاء حوائج
متن سند:
«بسم الله الرّحمٰن الرّحیم
به خطّ مبارک پدر بزرگوارم، عالم ربّانی، سلمان زمان خود، زین للأتقیاء، آیةالله آقای آقا شیخ علی‌اکبر سیبویه یزدی حائری – رضوان الله علیه – دیدم که در کتاب الکلم الطیّب، تألیف سیّد علیخان – قدّس سرّه – است به این مضمون از حضرت صاحب الأمر – عجّل الله تعالی [فرجه] – روایت شده که کسی که کم شده باشد از او چیزی، یا حاجتی داشته باشد این دعا را بخواند:
بسم الله الرّحمٰن الرّحیم، أنت الله الّذی لا إله إلّا أنت مبدئ الخلق و معیدهم، و أنت الله الّذی لا إله إلّا أنت مدبّر الأمور و باعثُ مَن فی القبور، و أنت الله الّذی لا إله إلّا أنت القابض الباسط، و أنت الله الّذی لا إله إلّا أنت وارثُ الأرض و مَن علیها، أسألک باسمک الّذی إذا دعیت به أجبت، و إذا سئلت به أعطیت، و أسألک بحقّ محمّد و أهل بیته، و بحقهمّ الّذی أوجبته علی نفسک أن تصلّی علی محمّد و آل محمّد، و أن تقضی لی حاجتی السّاعة السّاعة، یا سیّداه یا مولاه یا غیاثاه، أسألک بکلّ اسم سمّیت به نفسک، و استأثرت به فی علم الغیب عندک، أن تصلّی علی محمّد وآل محمّد، و أن تعجّل خلاصنا من هذه الشّدّة، یا مقلّب القلوب و الأبصار، یا سمیع الدّعاء، إنّک علی کلّ شیء قدیر، برحمتک یا أرحم الرّاحمین.
این احقرِ عبادالله، میرزا احمد سیبویه یزدی حائری، آوارهٔ از وطن مألوف و مسقط الرّأس خود کربلای معلّی، نویسندهٔ این دعای شریف، التماس دعا دارم از برادران و خواهران دینی؛ حیّاً و میّتاً فراموشم نفرمایند. جزاهم الله خیر الجزاء، و الحمد للّه أوّلاً و آخراً، و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین. ۱۲ ربیع الثّانی سنهٔ ۱۴۰۶».
ب) تقریظ بر کتاب اعجوبه‌ی عصر، بهلول قرن چهاردهم
ج) اجازه به سیّد عبّاس چراغی (موسوی‌مطلق) در امور حسبیّه
د) یادداشتی در مورد توقیع منسوب به امام زمان، خطاب به سیّد ابوالحسن اصفهانی
متن سند:
«باسمه تعالی
از ناحیهٔ مقدّسه – أرواحنا فداه – توقیعی صادر گردید به وسیلهٔ مرحوم عالم عامل متّقی، جناب آقای شیخ محمّد کوفی – رضوان الله علیه – از برای سیّد الطّائفة، أستاد الفقهاء و المجتهدین، آیة الله فی العالمین، مرحوم آقای سیّد ابوالحسن اصفهانی – قدّس سرّه – به این مضمون: اِجلِس فی الدّهلیز و اقض حوائج النّاس نحن ننصرک.
عرض می‌کنم: این حقیر سراپا تقصیر، مرحوم آقای شیخ محمّد کوفی را بحمدالله درک نمودم، و ایشان بزرگواری بودند که به آداب و سنن ملتزم بودند، و سرمه در چشم می‌کشیدند و محاسن شریف خود را به حنا خضاب می‌نمودند، و جای ایشان غالباً در مسجد سهله بود. نسأل الله سبحانه الاقتداء به، و المحافظة علی الفرائض و السّنن، بحقّ حجّته الحجّة بن الحسن – عجّل الله فرجه، و جعلنا من شیعته و أعوانه – .
در شب جمعه، ۱۹ ماه ذی الحجّة الحرام سنهٔ ۱۴۱۸ ه [ق] تحریر یافت، حسب الأمر حضرت سیّد الفضلاء الأتقیاء، آقای سیّد عبّاس موسوی – زید فضله و تقواه – . حرّره الأحقر میرزا أحمد سیبویه الیزدیّ الحائریّ – عُفی عنه –».
ه ) پیام تسلیت در وفات حاج محمّد علّامه (از مدّاحان قدیمی و معروف تهران)
«بسم الله الرّحمٰن الرّحیم
الحمد للّه الباقی بعد فناء کلّ الأشیاء، و صلّی الله علی سیّد الأنبیاء، و آله البررة الأصفیاء، سیّما خاتم الأوصیاء، حجّة الله فی الأرض و السّماء، المهدیّ أرواحنا [له] الفداء، و عجّل الله فرجه الشّریف و جعلنا من شیعته و أعوانه.
این ابیاتی است که در رثا و رحلت غم‌انگیز مدّاح با اخلاص اهل بیت – علیهم السّلام – ، سخنور و شاعر ماهر بی‌نظیر و متکلّم شهیر، آقای حاج محمّد علّامه – رفع الله فی فرادیس الجنان مقامه – سروده‌ام:
مرگ علّامه خدایا همه را کرد کباب
دوستانش همه دلسوخته و چشم پُرآب
مثل علّامهٔ فهّامه نیامد به جهان
مادر دهر نزاید دگر این دُرّ خوشاب
عالم واعظ و نطّاق و شهیر آفاق
بود مدّاح زبردست و برازنده و ناب
گوینده، عبد عاصی، میرزا احمد سیبویه یزدی حائری، از برادران و خواهران التماس دعا دارد. به تاریخ روز سه‌شنبه، ۴ رمضان المبارک سنهٔ ۱۴۲۲ هجری قمری. اللهمّ اجعل عواقب أمورنا خیراً».
📚 به نقل از کتاب: خاطرات شصت سال خدمتگزاری.
و) دعایی برای شدائد و سختی‌ها
«بسم الله الرّحمٰن الرّحیم
اللهمّ إنّی أتوجّه إلیک بنبیّک نبیّ الرّحمة و أهل بیته الّذین اخترتهم علی علمٍ علی العالَمین، اللهمّ ذلّل لی صعوبتها و حذونتها، و اکفنی شرّها، فإنّک الکافی المعافی، و الغالب القاهر.
این دعای شریف را همیشه بخوانید که فوائد زیادی دارد، مخصوصاً در شدائد و سختی‌ها. این بندهٔ عاصی را هم فراموش نفرمایید؛ مرا دعا کنید. حرّره الأحقر میرزا أحمد سیبویه الیزدیّ الحائریّ، ۴ محرّم الحرام. و صلّی الله علی محمّد و آل محمّد. ۱۴۲۰ ه ق».
📚 (فیض حضور، ص۱۱۵ – ۱۱۶)
ز) دعایی برای وسعت رزق
«بسم الله الرّحمٰن الرّحیم
اللهمّ ارزقنی من فضلک الواسع الحلالَ الطّیّب رزقاً واسعاً حلالاً طیّباً، بلاغاً للدّنیا و الآخرة، صبّاً صبّاً هنیئاً مریئاً من غیر کدٍّ و لا مَنٍّ مِنْ أحدٍ مِن خلقک، إلّا سعة من فضلک الواسع، فإنّک قلت: و اسألوا الله من فضله، فمن فضلک أسأل و من عطیّتک أسأل و من یدک الملاء أسأل.
عرض می‌کنم: خواندن این دعا[ی] شریف برای وسعت رزق بسیار نافع است. بر خواندن این دعا مواظبت نمایید.
حرّره الأحقر میرزا أحمد سیبویه الیزدیّ الحائریّ، ۱۳ ربیع الثّانی سنة ۱۴۲۰. و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین، و الحمد للّه ربّ العالمین».
📚 (فیض حضور، ص۱۱۶)
ح) تقریظ بر کتاب جمال عرفان
[این نوشته در دست تکمیل است]
