🔹 «بسم الل‍ه الرّحمٰن الرّحیم
🔸 بیان فرمایند علمای امامیّه و فقهای مذهب اثناعشریّه ـ کثّر الل‍ه أمثالهم ـ که: هرگاه شخصی[/شخص؟] قریب به بیست سال عمر خود را صرف دروس و مباحثه کرده، و خدمت معلّم‌ها کرده؛
🔹 مثل آن‌که از نصاب الی سیوطی را پیش مرحوم میرزا سیّد یحیی وامق خوانده، و شرح جامی را نزد پسر میرزای صالح، و مغنی و مطوّل و شمسیّه و میر را خدمت مرحوم مغفور - أعلی الل‍ه مقامه - میرزای صالح خوانده، و حاشیهٔ ملّاعبدالل‍ه و خلاصة الحساب را خدمت مرحوم حاجی الحرمین الشریفین: حاجی میرزا سیّد علیِ میرزا سیّد مرتضی مدرّس خوانده، و مختصر تلخیص را خدمت میرزا علی‌اکبر مصلّائی خوانده، و معالم را خدمت مرحوم مغفور ملّا علی‌اکبر زاوجی - أعلی الل‍ه مقامه - خوانده، و شرایع و پاره‌ای از شرح لمعه را نزد میرزا علینقی وقت‌ساعتی خوانده، و دو سال متواتر خدمت جالینوس الزّمانی حاجی الحرمین حاجی ملّا عبدالوهّاب کرده، در این مدّت موجز و قانونچه و شرح نفیسی و شرح اسباب و قانون را خوانده،
🔸 و بعد، از جهت این‌که متأهّل شده و به عیال افتاده است، لهذا تارک شده، و به امر ملکیّت‌داری مشغول شده، و حال به قدر پنج شش سال می‌شود که تارک است، و الحال از جهت شنیدن مواعظ شافیهٔ وافیهٔ سرکار مروّج الشّریعه، قلب مردهٔ او قابل حیات شده، و میل به درس خواندن به هم رسانیده است، و از جهت اخراجات عیال پای‌بست است، صاحب دو سه عیال خرد و بزرگ است، آیا سرکار مشغول کسب خود باشد بهتر است و یا این‌که درس بخواند و به عسرت و زحمت گذران کند؟!
🔹 بیّنوا تؤجَروا، أجرُکم علی الل‍ه، إنّ الل‍ه لا یضیع أجر المحسنین.
🔸 و با وجود آن‌که ملکی و بضاعت و سرمایه ندارد، به ماهی ده ریال [امور] او می‌گذرد به قناعت، و تفسیر مرحوم ملّامحسن را - طاب ثراه - خدمت امام‌جمعه، از اوّل الی سورهٔ و الضّحی خوانده، از التفات شما، و جواب را قلمی دارید.»
