✍🏻 سیّد اکبر موسوی
«آن سالی که مدرسهٔ عبّاسقلی‌خان حجره گرفتیم، در طیّ روز می‌رفتیم مدرسهٔ امام صادق. مدرسهٔ امام صادق، ساده‌ترین مدرسه‌ای است که می‌توان تصوّر کرد. مدرسه‌ای کوچک با حیاطی مربّعی‌شکل بدون هیچ درخت و حوضی. حجره‌ها سر جمع بیست تا نمی‌شد.
✍🏻 سیّد اکبر موسوی
«لم داده بودم به دیوار بلوکی نیم‌ساخته. تنهای تنها توی سحر لذّت‌بخش مشهد. منتظر اسدی بودم. کمی دیر شده بود. حتّی جیرجیرک‌ها هم نبودند که سکوت این کوچهٔ متّصل به حرم آقا را بشکنند. انگار هستی ایستاده بود و هیچ چیز تکان نمی‌خورد. انگشتانم را قلّاب کردم و دست‌هایم را گذاشتم روی سرم. چشم‌هایم را بستم.
