ردّ پای سه کاشانیِ گمنام در نسخه‌ی خطّیِ «تاریخ نجف»

مرتضی مدرّس گیلانی در موسوعه‌ی تاریخ نجف از یک خطّاط و دو خطیب اهل کاشان، که هر سه ساکن نجف اشرف بوده‌اند، یاد کرده است. در این یادداشت کوتاه، شرح حال این سه تن را از نسخه‌ی خطّی کتاب استخراج کرده، به دست می‌دهیم.

اشعار جدّای قمی در وصف حجره‌اش

باطنِ قم، صفای صِرف است ...

(دفتر احضاراتِ سیّد محمّدحسن الهی، ص٦٩ - ۷۰)

گزیده‌هایی از کتاب «آموزگار علم و ادب»

آن‌چه پیش‌رو دارید، گزیده‌هایی است از کتاب آموزگار علم و ادب، خاطرات یکی از شاگردان ادیب نیشابوری دوم، که نسخه‌ی دست‌نویسِ آن توسّط حقیر تصحیح و منتشر شده است.

آموزگار علم و ادب (خاطراتی از ادیب نیشابوری)

📚 آموزگار علم و ادب، خاطرات حجّةالإسلام غلامحسین روحی از مرحوم شیخ محمّدتقی ادیب نیشابوری است.

ما بی‌صاحب نیستیم! + سند خطّی

حکایت معروف ذیل که معمولاً به‌اشتباه منسوب به آیةالل‍ه سیّد ابوالحسن اصفهانی می‌گردد و نیز به عنوان یک تشرّف در عصر غیبت مورد استفاده واقع می‌شود، در اصل متعلّق به مرحوم شیخ حیدرعلی صلواتی سدهی بوده و آن‌مرحوم به خطّ مبارک خود، تمام این حکایت را با جزئیّات نگاشته است.

گزیده‌هایی از دفتر یادداشت استاد حاج شیخ مرتضی قاسمی کاشانی

✍🏻 انتخاب و تدوین: علی قنبری بیدگلی

• «روزی آیت‌الل‍ه سیّد محمّد روحانی به بنده گفت: چه می‌کنی؟ گفتم: آخوندی، جان کندن است! فرمود: مخصوصاً اگر برای رضای خدا نباشد!».

• «از آیت‌الل‍ه سیّد محمّد روحانی – بعد از درس خارج اصول – شنیدم که فرمود: از آیت‌الل‍ه آقا سیّد عبدالهادی [شیرازی] پرسیدند: آیا عبارت لَا یَبعُدُ فتوا هست؟ در جواب فرمود: لا یبعد – یعنی بعید نیست – که فتوا باشد!».

📜 قصیده‌ی عربیِ میرزا احمد سیبویه در رثای امام کاظم (علیه‌السّلام)

✍🏻 علی قنبری بیدگلی

سالها پیش، واعظ متّعظ، مرحوم حاج میرزا احمد سیبویه حائری یزدی (۱۳۳۷ - ۱۴۲۵ ه‍ ق)، چند روزی به قم مشرّف شده و قبل از اذان مغرب در مسجد اعظم قم منبر داشتند. منبرهای ایشان مصادف با ایّامی همچون شهادت حضرت امام موسی بن جعفر - سلام الل‍ه علیه - و عید سعید مبعث بود. در روز شهادت حضرت کاظم - علیه السّلام - روی منبر فرمودند:

دو سند نویافته از تاریخ حوزه‌ی علمیّه‌ی قم

✍🏻 علی قنبری بیدگلی

مقدّمه

زمانی که این حقیر به تحصیلِ رسائل و مکاسب اشتغال داشتم، عصرهای چهارشنبه یا پنجشنبه که فراغتی از درس و بحث حاصل می‌شد، به کوچهٔ ارک می‌رفتم تا مانند بسیاری از طلّاب به کتابفروشی‌های قدیمی و معروفِ این ناحیه سری زده، کتب مورد احتیاج خود را با قیمتِ ارزان‌تری تهیّه کنم، یا اگر احیاناً کتابِ نایابی از حقیر دلبری کرد، آن را به چنگ آورم.

معرفت نفس، کلید سعادت دنیا و آخرت (نوشتاری از شیخ رحمت‌الل‍ه دلّال‌زاده)

✍🏻 بازخوانی و تصحیح: علی قنبری بیدگلی

«بدان که کلید سعادتِ هردو دنیا، شناختنِ نفس خود است؛ یعنی خودت را بشناسی. زیرا که شناختن آدمیْ خود را، کمک بر شناختنِ آفریدگار خود می‌نماید. چنان که خدا در قرآن می‌فرماید: سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی أنفسهم حتّی یتبیّن لهم أنّه الحقّ؛ زود باشد که نشان بدهیم به آنها آثار قدرتِ کاملهٔ خود را در عالَم نفْس‌های ایشان تا معلوم شود ایشان را که اوست پروردگار حقّ و ثابت.